De dametjes waren gisteren alweer vier weekjes oud.
Afgelopen weken zijn snel gegaan, Noor heeft het meeste werk voor haar rekening genomen de afgelopen drie weken.
Nu beginnen ze te lopen en spelen en de wereld een beetje te verkennen en wordt het steeds leuker en drukker, nu nemen wij een stukje werk van haar over,
Ze zijn begonnen met vers vlees te eten,  het werd met smaak opgegeten en nu eten ze al netjes uit een bakje,
Afgelopen week zijn de eerste puppybezoekers geweest en dat is niet alleen gezellig voor ons maar ook erg leuk om te zien hoe de mensen op de pups reageren en de pups op de bezoekers.

HET DIAMANTENNEST!!!

We zijn erg blij dat de stamboomnamen van de pups zijn goedgekeurd.
Het thema was bij ons snel bekend en op de verlovingsfoto hebben we al een kleine hint gegeven, al zal dat bijna niemand zijn opgevallen.

Noor komt uit het “sterrennest” van Annemarie,
Een ster = licht.
Noor betekent licht in het Perzisch!
En diamanten schitteren in licht.

Diamant intrigeert, het is dan ook niet voor niets hèt symbool van schoonheid en liefde.
Het lichtbrekend vermogen, de unieke schittering maakt deze edelsteen begerenswaardig, dat was voor de jaartelling zo, en dat is nog steeds het geval.

Voor ons zijn de zes meisjes even kostbaar en schitterend als de  kostbaarste diamant, dus we hebben ze de namen gegeven van de bekenste en duurste diamanten in de wereld.
We hebben nog niet een naam gekoppeld aan een pupje, dat gaan we pas doen als de chipper komt.

• Ballistic Mountain of Light
• Ballistic Sea of Light
• Ballistic Heart of Eternity
• Ballistic Ocean Dream
• Ballistic Amarillo Starlight
• Ballistic Millennium Star

Ballistic Mountain of Light:
ook wel de Koh-I-Noor genoemd.
Noor betekent licht!
De Koh-i-Noor is een diamant van 109 karaat afkomstig uit India. De diamant kwam in het bezit van koningin Victoria, en is een van de kroonjuwelen van het Verenigd Koninkrijk.
Bron: Wikipedia

Ballistic Sea of Light:
ook wel Daria-I-Noor genoemd.
“Zee van licht” of “Oceaan van licht” is een van de meest uitzonderlijke diamanten ter wereld. De diamant weegt 182 karaat of 36 gram. De diamant heeft de zeldzame kleur “Pale pink”.
Bron: Wikipedia

Ballistic Heart of Eternity:
Deze diamant is 27.64 karaats en de kleur is “Fancy Vivid Blue”. De diamant is gevonden in de Premier Diamond Mine in Zuid Afrika, slecht 0.1% van de diamanten in deze mijn hebben deze kleur.
Bron: Wikipedia

Ballistic Ocean Dream:
De Ocean Dream Diamond is zo genoemd vanwege zijn verbazingwekkende Fancy Vivid blauw-groene kleur.  Deze 5.5-karaats diamant werd gevonden in de mijnen van centraal Afrika en is echt een zeldzame vondst.
Bron: Wikipedia

Ballistic Amarillo Starlight:
De diamant dankt zijn naam aan de stad van herkomst van de vinder / eigenaar van de diamant, de heer WW Johnson van Amarillo, Texas, die de 16,37 karaat ruwe diamant in 1975 ontdekt, op ‘s werelds enige echte diamantmijn open voor het publiek, de Arkansas Crater of Diamonds State Park, waar men kan zoeken naar diamanten na het betalen van een vergoeding en behouden wat hij vindt.
Bron: Wikipedia

Ballistic Millennium Star:
De Millennium Star was 777 karaat als ruwe diamant. Na het slijpen was daar nog 203,04 karaat van over. De diamant is tegenwoordig één van de beroemdste diamanten ter wereld door de schitterende peervorm. Ook is de diamant loepzuiver, Grade D en zonder onzuiverheden, en dus na de Centenary Diamant in dat opzicht de grootste diamant ter wereld.
Bron: Wikipedia

Een week geleden alweer, dat de Ballistic meisjes geboren werden.
Een week die voorbij is gevlogen,  we hangen regelmatig boven of zitten naast de werpkist op de grond of op een krukje om maar niets te missen.
Deze weken zijn nog relatief rustig voor ons, Noor doet de verzorging, we hoeven alleen maar eten en drinken aan te bieden, en de visites komen over een paar weekjes pas.
De meiskes drinken, slapen, drinken, slapen en je ziet ze bijna groeien.
Noor is bezig het slechte eten van de laatste weken voor de bevalling weg te werken en ze eet als een bouwvakker.
Alle bakjes gaan leeg, en daar voel ik me een stuk gelukkiger bij dan die weken van slecht eten.

Deze week moest het gaan gebeuren, de bevalling van Noor, maar ja wanneer??
Na wat rekenwerk kwamen we uit op zaterdag of zondag.
Al dagen de temperatuur in de gaten gehouden, die schommelde steeds tussen de 37.5 en de 37.0 de laatste dagen.
Annemarie wil komen helpen met de bevalling en had al geregeld op haar werk dat ze donderdag en vrijdag hiervoor vrij had. Dan dachten we dat we ruim op tijd waren.
Maar dinsdagavond is Noor toch wat onrustig, we besluiten dan toch maar dat ik bij haar ga slapen met een matrasje op de grond.
Ze drentelt die nacht ook nog wat en wil eigenlijk niet in de werpkist, uiteindelijk kruipt ze onder mijn dekbed.
Na een tijd van draaien en hele bewegelijke pups tegen mijn been valt ze gelukkig in slaap.
De volgende morgen nog goed gegeten maar tegen een uur of elf wil ze eigenlijk niets meer, niet eten, steeds naar buiten, naar binnen, plassen wel of niet ….. drentelen, geen plekje kunnen vinden.
‘s Middags besluit de dat het piepbeestje een plekje in haar mand verdiend en zorgvuldig en zachtjes wordt die op een dekentje gelegd en Liza mag niet in de buurt komen. Het speeltje wordt al als pup behandeld.
Nadat ik deze foto op fb heb gezet komen de reacties, ja hoor ze heeft weeen…. Dat zou nog uren kunnen duren.
Annemarie komt vanaf haar werk, Martin komt haar brengen, maar ja het is in de spits!
Jeroen om drie uur op zijn werk gebeld of hij naar huis kan komen.
Als hij thuis is kan ik nog even wat pakjes wegbrengen naar het postkantoor, half vijf is het dan.
Daar wordt ik gebeld door Jeroen, ze verliest allemaal vocht heeft ze dat al eerder gehad???
Meteen weer naar huis, Noor gaat nu vanzelf in de werpkist en Jeroen kan nog net om 17:07 met een handdoek het eerste pupje opvangen. Ze krijgt een rood bandje net zoals haar moeder drie jaar geleden, mooi gewicht van 285 gram.
We zijn nog met het eerste pupje bezig om het droog te wrijven en we zien dat nummer twee al onderweg is. 17:17 en Jeroen heeft meisje nummer twee in de handen, ze krijgt het oranje bandje en weegt 340 gram.
Heel lang rust hebben wij en Noor niet, om 17:31 is het volgende meisje er al en ze krijgt het roze bandje.
En het gaat maar door, 17:43 weer een flinke meid van 380 gram die met het stuitje eerst wordt geboren, ze krijgt een groen bandje.
Om 18:13 wordt het vijfde meisje geboren, 280 gram en ze krijgt een lichtblauw bandje.
Rond die tijd komen Martin en Annemarie eraan en het laatste meisje wordt geboren met hulp van Annemarie om 20:00 uur. Ze krijgt een geel bandje.
Wat een rijkdom hebben wij in onze werpkist liggen, zes prachtige prinsesjes en een liefdevolle mamma. Noor doet het zo goed, ze is zo zorgzaam.
Heel veel dank gaat uit naar Annemarie en Martin voor al jullie hulp, advies en raad.
Dank je wel aan alle mensen die ik steeds om raad kan vragen.
We gaan er een geweldige tijd van maken.

Onze Noor, hoogzwanger inmiddels.
We kunnen duidelijk verschil zien met de foto’s die we om de paar dagen maken, maar niet alleen haar uiterlijk is anders,
ze is veel rustiger, helemaal relax, vindt het allemaal prima, beetje doezelen in het zonnetje en Noortje is tevreden.

Het eten is nog niet het eten wat ze normaal doet, echt het eten van een zwangere.
Geen twee dagen hetzelfde, vers vlees haalt ze de neus voor op of er moet een soepstengel overheen verkruimeld worden.
Brokjes…..liefst met een klein beetje smeerleverworst voor honden erover heen.
Zure bommen voor een vrouw,….voor Noor mergkoekjes en de groente uit de groentesoep en gekookte worteltjes!!!!

Ze doet het verder prima, we kunnen de pups niet alleen voelen maar ook zien bewegen nu.
Het “plopt” in haar buik als je je handen op haar buik legt, het lijkt of ze reageren op je handen, we zijn nu al aan het puppy knuffelen.♥
De voorbereidingen voor de bevalling is van onze kant bijna klaar, het “puppykraampakket” is in huis, de werpkist staat,  de camera is getest, de puppybandjes gemaakt, Annemarie staat standby.
Nog een dag of tien, elf dan kunnen we ze hopelijk in onze handen houden!!

 Ballistic Alpha Ariëtis en Mistral with Roots and Wings

De eerste week van januari was het dan zover dat Noor loops werd.
We konden de voorbereidingen treffen om bij Mistral op bezoek te gaan.
We hebben eerst maar eens een afspraak gemaakt bij onze eigen dierenarts om het een en ander door te spreken en om Noor te laten onderzoeken.
Kerngezond verklaard en afgesproken om op de negende dag te beginnen met de progesterontest.

Op die dag is de uitslag nog erg laag 0.7 en twee dagen later doen we dezelfde test,  0.8.
Ik ga jullie alle testen en uitslagen besparen, het waren er zes in totaal, bij verschillende dierenartsen.

Noor heeft een wat latere eisprong dan de gemiddelde teef.
Daardoor werd ons geduld wel op de proef gesteld.

We hadden een week Zeeland / Belgie gepland, we moesten er uiteindelijk nog een weekend aan vast plakken.

Het waren vooral voor ons dagen vol stress, weer meten, nog meer wachten, machteloos voelen, teleurgesteld voelen.
Uiteindelijk blij en hoopvol!

Liza heeft zich voorbeeldig gedragen ondanks dat ze veel alleen is geweest.
We geven haar deze week extra aandacht.

Onze Zeeuwse Whippetvrienden kwamen heel gezellig een avondje langs, als het gezellig is vliegt de tijd.
En Margret die Boluscake, Heeeerlijk!!

Gelukkig konden we op veel hulp rekenen:
Gaby en Annita die hun huis voor ons openstelde, en ons bijna dagelijks over de vloer hadden. We werden steeds gastvrij ontvangen.
Annemarie kwam twee dagen over.
Etienne was ook hulpvaardig en Catherine die ons met raad bijstond.
Tinne en Marc hebben ons ook geweldig geholpen.
Tinne bleek met Gaby een geweldig team bleek te vormen.
Wij konden beter uit beeld blijven.

Dank jullie wel allemaal, en een hele dikke kus.

Nu kunnen we niet anders doen dan hopen en wachten.
Over vier weken zullen we meer weten.

Ik hou van de herfst, mijn dagelijkse wandelingen in het bos  dankzij Liza en Noor, ik vind het geweldig.
Kan zo genieten van de kleuren, de paddestoelen,
de bladeren die als sneeuw om mijn hoofd dwarrelen, en Liza en Noortje die het geweldig vinden om in de droge bladeren te spelen.
De vrijwilligers van Natuurmonumenten blazen ze regelmatig met veel lawaai in het anders zo stille bos aan hele grote hopen en Liza en Noor vinden het hun taak om ze weer te verspreiden ben ik bang.

Ons weekend is al vroeg begonnen,  Jeroen op vrijdag al vrij en heel gezellig is het halfzusje van Noor met haar personeel Marijn en Ellen op visite geweest.
Ze luistert naar de geweldige naam Sprotje.
Noor en Sprotje hebben dezelfde moeder, Donna, en we zien toch wel wat overeenkomsten in hun gezichtsuitdrukking.
Na de koffie, en voor de bui toch even lekker uitrazen in het bos.
Liza, Noor en Sprotje kunnen heerlijk samen rennen achter een bal aan, geen geruzie, geen gesnouw, allemaal blij met een bal!
Liza voor het eerst sinds drie weken weer eens lekker met de hakken in het gras, haar loopsheid is weer voorbij dus ze kan weer eens lekker los gaan.

Dan is er vrijdagavond na zo een gezellige dag het vreselijke nieuws van de aanslagen in Parijs.
Kijkend naar CNN blijkt dat het nieuws met de minuut erger wordt,
een handjevol gehersenspoelde idioten die het leven van zoveel onschuldigen totaal verwoest.

Zaterdag een verjaardag van ons neefje Dion, 8 jaar alweer, wat gaat de tijd snel.
De jongste van de Nikkelsfamilie!
Natuurlijk hoort daar een feestje bij.

Zondag, een stormachtige herfstdag, veel wind en veel regen, geen dag voor whippets, ‘s morgens wordt er nog even snel een rondje gelopen.
‘s Middags leuke mensen op bezoek met grote interesse in Liza en Noor en dat vinden onze meisjes helemaal niet erg.
Ze genieten van alle aandacht en knuffels.
Ik vraag me af of er vanavond nog gewandeld gaat worden??